Οι Πρόσφυγες Χθες και Σήμερα

Ποιήμα του Κυριάκος Συφιλτζόγλου πάσχει είπαν η χώρα από αιμορραγική νόσο αδύνατη άνοιξη και πονοκέφαλος ?εξάνθημα η φιλοξενία μια νύμφη του κακού καιρού από τη Σενεγάλη κοιμήθηκε στα Αντικύθηρα είναι και ο ύπνος μια άμυνα απέναντι στο δρόμο το περιβάλλον δεν είναι και τόσο φυσικό ανώριμα θηλαστικά ανώριμα θηλάζουν τι κι αν είμαστε οι καλύτεροι […]

Ποιήμα του Ζαφείρη Νικήτα Κάθε μέρα η Φάτου ξεκινά το φιλόδοξο ταξίδι: από την πατρίδα της (τη Λιβερία) φτάνει στα σύνορα με τη Σιέρα Λεόνε δεύτερη πατρίδα της, γιατί εκεί ζει η οικογένειά της Όταν η μια πλευρά ανοίγει τα σύνορα η άλλη, όχι σπάνια, τα κρατά κλειστά Όμως η Φάτου δεν πτοείται ? στο […]

Ποιήμα του Θανάση Χατζόπουλου Η θλίψη ακατοίκητη ψάχνει τους μετανάστες της Όπως έφυγαν για ν? αστράφτει Απ? το κενό, το άδειο της σπίτι Με τις ίδιες κινήσεις της ψυχής Σαν ν? άλλαξαν δρόμο και να ?στριψαν σ? ενός μικρού Παράδρομου την ιστορία για ν? αγοράσουν Της μέρας το ψωμί, ένα καρβέλι στα δύο Μίλια θολά […]

Ποιήμα του Γιώργου Χουλιάρα Από την άλλη πλευρά της φωτογραφίας γράφω για να θυμάμαι όχι το πού και πότε αλλά ποιος Δεν είμαι εγώ στη φωτογραφία Τίποτε δεν μας άφησαν Να πάρουμε μαζί μας Μόνον αυτή τη φωτογραφία Αν τη γυρίσετε από την άλλη θα με δείτε Εσύ είσαι στη φωτογραφία, με ρωτούν Δεν ξέρω […]

Ποιήμα του Γιάννη Σκληβανιώτη Όταν η θάλασσα απόθεσε τεμάχιο νεκρής νήπιας σάρκας στον αιγιαλό των χρηματιστηριακών δεικτών οι αξίες των μετοχών μεταβλήθηκαν αναλόγως με την άρθρωση παρήγορου λόγου των δημοκρατικά εκλεγμένων ανθρωπόμορφων κτηνών και των απανταχού ευτραφών ρασοφόρων οι οποίοι με τον οβολό του βελάζοντος ποιμνίου των πιστών προς άφεση των αμαρτιών του νεκρού νηπίου […]

Ποιήμα του Παντελής Μπουκάλας Τυχαία ώρα. Τυχαία πλατεία. Τυχαία Ελλάδα. Πάντως Κυριακή, τότε που δέεσαι το χρόνο να ειρηνέψει. Στα παγκάκια, μισοί να κάθονται, μισοί ανεβασμένοι. Αλβανοί. Τώρα μιλάνε δυνατά και ξαναβρίσκουν όσα έκρυψε φοβισμένος ο καιρός της σιωπής. Ξενιτεμένοι μες στη γλώσσα τους. Οι εδραίοι δεν της αποδίδουν σημασία, Καν δεν τη διακρίνουν Γι […]

Ποιήμα του Ντίνου Σιώτη Πολλοί απ? αυτούς που σταμάτησαν δεν ήξεραν πού έβγαζε ο δρόμος, άλλοι ψάχναν για το λιμάνι, άλλοι ρωτούσαν για το σταθμό, ένας σκυφτός κούρδιζε το ρολόι του σταματημένο εδώ και μέρες, άραγε τι τον ένοιαζε η ώρα; ήταν πρωί, ο ήλιος σηκωνόταν κι όλα μυρίζαν άλλη μια σκάρτη μέρα. Πηγή: http://www.andro.gr/empneusi/top10-poihmata-gia-tous-prosfuges-kai-metanastes/3/

Ποιήμα του Νίκου-Αλέξη Ασλάνογλου Νύχτωνε στην Ελ Μίνα και πυκνή σιωπή ανέβαινε απ? τη μεριά της θάλασσας κι αντάμωνε το κάστρο· ολημερίς ξαπλώνονταν αμίλητο και σκυθρωπό σα μουδιασμένο ζώο Τότε ξεχώρισα ήχο πνιχτό καθώς το φύλλο που τσαλακώνεται μέσα σε χέρια ανάρμοστα γρατσούνισμα σε σώμα ακάθαρτο, αρρωστημένο Κι είδα έναν Άραβα μικρό, σημαδεμένο έφεγγαν χέρια, […]